O Sarmatyźmie i barokowym temperamencie Polaków
2 marca w Bibliotece Miejskiej odbył się pierwszy wykład semestru letniego sekcji literacko-teatralno-bibliotecznej. Poprowadził go dr hab. Leszek Teusz, prelekcja nosiła tytuł „Rozumieć ojczystą tradycję. Kultura i literatura sarmatyzmu”. Spotkanie dotyczyło zjawiska kulturowego zachodzącego wśród szlachty polskiej w okresie Baroku. Zaproszony gość omówił sposób kształtowania się sarmatyzmu w Rzeczypospolitej w okresie od XVI do XVIII wieku. Sarmatyzm zbudowany był na rodach szlacheckich i prowadził do integracji najwyższych warstw społecznych, które posiadały poczucie wybrania tzn. mesjanizmu. Mesjanizm to zjawisko zachodzące wśród szlachty, która uważała, że swoim cierpieniem zadanym przez zaborców jest w stanie doprowadzić Europę do wolności. W literaturze zjawisko to często jest porównywane do męki Chrystusa, który swoim cierpieniem wybawił świat. Sarmaci życie traktowali jak spektakl, podkreślali równość, bohaterstwo oraz patriotyzm. Okres baroku, który pokrywał się z omawianym zjawiskiem przyczynił się do rozwoju formy, jaką były pamiętniki. Najbardziej znanymi zapiskami były te prowadzone przez Jana Chryzostoma Paska.
