Słuchacze Uniwersytetu Lubońskiego Trzeciego Wieku na wystawie w Muzeum Narodowym w Poznaniu „Józef Chełmoński 1849- 1914”

Wystawę monograficzną dzieł Józefa Chełmońskiego, jednego z najważniejszych polskich malarzy II poł. XIX w., można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Wśród ok. 120 obrazów i studiów rysunkowych znalazły się najbardziej znane arcydzieła artysty tj. „Babie lato , „Orka”, „Burza” czy „Bociany”. Ekspozycja przyciąga tłumy zwiedzających. Na żywo obejrzeli ją także słuchacze ULTW.

Od 2022 roku trzy muzea narodowe : w Warszawie, Poznaniu i Krakowie rozpoczęły prace nad spuścizną artystyczną Józefa Chełmońskiego. W ramach projektu Chełmoński m.in. poszukiwano zaginionych prac mistrza, przeprowadzono badania konserwatorskie i wnikliwe studia nad twórczością artysty, uzupełniono i opisano dotychczas nieznane fakty związane z jego biografią i twórczością oraz zaplanowano trzy odsłony wystawy: pierwszą w Warszawie, drugą w Poznaniu i ostatnią w Krakowie. To prawdziwy rarytas dla miłośników twórczości Chełmońskiego i jego badaczy.

Wystawa przyciąga tłumy zwiedzających. Ekspozycję w Warszawie, w okresie od 27 września 2024 do 02 lutego 2025, zwiedziło ponad 150 tys. widzów. Zainteresowanie było tak duże, że muzeum wydłużyło czas trwania wystawy o kilka dni.

6 marca 2025 w Muzeum Narodowym w Poznaniu rozpoczęła się druga edycja wystawy, która będzie dostępna do 29 czerwca 2025 r. Wystawę można zwiedzać indywidualnie lub w zorganizowanych grupach.. Bilety rozchodzą się jak ciepłe bułeczki. Wśród zwiedzających nie zabrakło słuchaczy Uniwersytetu Lubońskiego III Wieku. Trzeba było utworzyć aż 7 dwudziestopięcioosobowych grup, aby obsłużyć wszystkich chętnych. Zakupem biletów, koordynacją grup i zamówieniem przewodników, co było dużym wyzwaniem, z ramienia ULTW zajęła się Elżbieta Stefaniak.

Poznańska ekspozycja prezentuje dzieła Chełmońskiego w chronologicznym układzie i podziale na najważniejsze etapy biografii artysty: I – okres studiów w Warszawie i Monachium (1869 – 1874) i działalności w artysty w Pracowni w Hotelu Europejskim w Warszawie (1874- 1875), II – pobyt w Paryżu (1876 – 1888), III – okres pobytu w mazowieckiej Kuklówce, gdzie osiadł i mieszkał aż do śmierci (1887/1888 – 1914). Prezentowane dzieła pochodzą z kolekcji muzealnych z całego kraju, ze zbiorów prywatnych oraz zagranicznych kolekcji. W każdym z tych dzieł oprócz realistycznej sceny ukryta jest jakaś opowieść, emocja i napięcie. Przewodnicy pomagają zwiedzającym odczytywać te opowieści i wielokrotnie stawiają pytanie: Józef Chełmoński, romantyk czy realista?, wskazując na różnorodność i oryginalność jego prac, których jednoznacznie nie można zaliczyć do jednej z tych dwóch kategorii. Odkrycie właściwej odpowiedzi pozostawiają widzowi.

Maria i Jan Błaszczak

• ← O chorobach dna miednicy oraz NTM – relacja z marcowego wykładu
• ULTW zaangażowany! – Cykl Warsztatów ,,Serce dla Serca ,,pod patronatem Starosty Poznańskiego →