Seniorzy Uniwersytetu Lubońskiego Trzeciego Wieku zwiedzają zabytki wpisane na listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa – 28 czerwca zwiedziliśmy zamek Książ,

28 czerwca 2021 roku zwiedziliśmy zamek Książ, uważany za najbardziej tajemniczy zamek w Polsce, głównie za sprawą legendy o ukrytym w nim pancernym pociągu wypełnionym klejnotami i złotem nazistów. Zamek Książ. został wybudowany w latach 1288-92 przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I. Zamek leży na terenie Książańskiego Parku Krajobrazowego i dzielnicy Wałbrzycha Książ. Jest to największy zamek na Dolnym Śląsku i trzeci pod względem powierzchni zamek w Polsce, zaraz po Malborku i Zamku Królewskim na Wawelu. Po przyjeździe do Książa , zaparkowaliśmy na parkingu głównym, położonym w odległości ok. 900 metrów od zamku. Pierwsze kroki skierowaliśmy na punkt widokowy, z którego rozpościera się przepiękny widok na zamek od strony południowej. Aleją Rodziny Hochbergów, prowadzącą przez park i zabytkową barokową bramę ozdobioną dwoma sfinksami, po kilku minutowym spacerze, dotarliśmy na miejsce.

****

Naszym oczom ukazał się wspaniały widok na zamek, który  wyglądał jak statek zanurzony w morzu zieleni. Po sesji zdjęciowej, aleją parkową ozdobioną skupiskami rododendronów i wysokimi pomnikowymi drzewami, dodarliśmy do placu ze zbiornikiem wodnym i rzeźbą kobiety. Posadzone dookoła bukszpany w kształcie kul symbolizują perły z naszyjnika księżnej Daisy.  Według legendy, Daisy pochowano w jej własnym 7 metrowym sznurze pereł, a miejsce jej pochówku do dzisiaj jest nieznane.  Na dziedzińcu zamkowym zostaliśmy podzieleni na dwie grupy. Naszą przygodę z zamkiem zaczęliśmy od zwiedzania  jego podziemi  z udziałem przewodnika. Podziemna trasa turystyczna, to półkilometrowy odcinek tuneli przebiegających na głębokości  50 m pod zamkiem i jego dziedzińcem.  Aby  się tam dostać trzeba było pokonać  50 metrów w dół po schodach. Trasa przebiega przez miejsce poszukiwań domniemanego dworca kolejowego i złotego pociągu, a kończy się przy zasypanym wejściu do szybu windowego, z którego wychodziło się na dziedziniec zamkowy.  Zobaczyliśmy tam podziemne korytarze wykute w litej skale,  boczne komory i ogromną  halę. Podziemne tunele stanowią fragment budowanego w górach Sowich kompleksu Riese. Do ich wybetonowania zastosowano bardzo wytrzymały cement portlandzki. Tunele zostały zamaskowane przez Niemców przed zakończeniem wojny, dlatego  ich przeznaczenie jest do dziś owiane nutką tajemnicy.  Podczas zwiedzania tuneli poznaliśmy dzieje zamku, tajemnice podziemi i teorię ich powstania oraz tragiczne losy więźniów  pracujących przy ich drążeniu. Obecnie w podziemiach zamku znajduje się Dolnośląskie Obserwatorium Geofizyczne. Bogata historia zamku ma już ponad 700 lat. Został  on wybudowany pod koniec XIII wieku przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego na urwistym masywie skalnym, w otoczeniu malowniczych, gęstych  lasów i przepływającej w dole wąwozu rzeki Pełcznicy. Na przestrzeni wieków wielokrotnie ulegał zniszczeniu, był  też wielokrotnie przebudowywany  i zmieniał właścicieli. 

****

Zachwycające pomieszczenia zamkowe z bezcenną salą  Maximiliana i ciekawe historie związane z zamkiem na długo pozostaną w naszej pamięci.   Zmęczeni  zwiedzaniem odpoczęliśmy na  pięknych tarasach ogrodowych. Pierwsze tarasy zamkowe powstały w XVIII wieku, a ostateczny kształt uzyskały  na początku XX wieku. Księżna Daisy do ich aranżacji sprowadziła angielskich ogrodników. Tarasy odwzorowują naturalne krajobrazy. Tarasowa zieleń jest przeplatana pachnącymi krzewami róż , kwiatami, licznymi fontannami i wodospadem. W tym pięknym miejscu zrobiliśmy wiele ciekawych zdjęć. Obiad zjedliśmy w restauracji  „Pod Oślą Bramą”. Potem podjechaliśmy autokarem do pobliskiej palmiarni w Lubiechowie, która leży na terenie kompleksu  zamkowego. Palmiarnia została wybudowana w latach 1908-1911 za ogromną sumę 7 milionów marek w złocie. Do wyłożenia ścian palmiarni zastosowano zastygłą lawę z wulkanu Etna tzw. tuf wulkaniczny, co z pewnością wpłynęło na koszt jej budowy. Znajduje się tu ok. 250 gatunków roślin z całego świata. Jest to bardzo interesujące miejsce. Zwiedzanie wałbrzyskiej palmiarni zakończyliśmy w miejscowej kawiarence „Pod Tropikiem”. Dobra kawa wzmocniła nas przed drogą powrotną do Lubonia.  Nie udało nam się odnaleźć złotego pociągu, poszukiwania pozostawiamy na następną wycieczkę w te strony. Wycieczka odbyła się dzięki finansowemu wsparciu Urzędu Miasta Luboń. 

Maria i Jan Błaszczak 

Foto Zbigniew Jankowski 

• ← Szlakiem zabytków hydrotechniki – 20 lipca 2021 r. zwiedziliśmy Bydgoszcz
• Przygotowujemy się do jubileuszu X-lecia ULTW – zobacz zdjęcia sprzed lat →