Ku pamięci Grażynki
Jest taka granica cierpienia,
za którą się uśmiech pogodny zaczyna…
Grażynko,
Twojego pogodnego uśmiechu i dobra, Twojej serdecznej obecności w naszym życiu – tego nam zabraknie.
Ze smutkiem i zatroskaniem przyjęliśmy wiadomość o zakończeniu Twojej walki o życie. Byłaś wspaniałą kobietą, żoną, mamą, babcią, sąsiadką i naszą koleżanką z Uniwersytetu Lubońskiego Trzeciego Wieku. Wspólnie uczestniczyliśmy w wykładach, spotkaniach, wypadach rowerowych i wycieczkach. Razem poznawaliśmy ciekawe i nieznane miejsca, uczestniczyłaś w wydarzeniach i uroczystościach w naszym mieście. Z zaangażowaniem i ciekawością świata, dzieliłaś z nami swój czas, refleksje nad życiem i Twoje dobre rady – to zapamiętamy.
Czuliśmy również Twoją troskę o najbliższych, ale także zatroskanie i pomoc w trudnych chwilach życiowych Twoich przyjaciół i znajomych. Za to dzisiaj dziękujemy i to zapamiętamy.
Grażynko, jesteśmy razem w Twojej ostatniej ziemskiej drodze, pozostaniesz w naszej pamięci i wspomnieniach jako pogodna, ciekawa dobrej przyszłości i radości życia osoba.
Mężowi Adamowi i najbliższym składamy serdeczne wyrazy współczucia.
Rada Programowa
Słuchacze ULTW
