Seniorzy w Mniszkach
W sobotę 27 maja słuchacze Sekcji Turystyki Pieszej i Krajoznawczej ULTW odbyli wycieczkę krajoznawczą do Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach.
Mniszki, to mała wieś położona w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód. Tutaj rozciąga się malownicza dolina rzeki Kamionki oraz biegną szlaki piesze i rowerowe prowadzące na Pojezierze Międzychodzko – Sierakowskie i do Puszczy Noteckiej. Wieś powstała w XVIII wieku na gruntach należących wówczas do mnichów z klasztoru w Paradyżu, stąd prawdopodobnie wywodzi się jej nazwa. Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej mieści się w wyremontowanych budynkach dawnego folwarku należącego do międzychodzkiego rodu von Unruh, w których urządzono warsztaty pokazowe ginących zawodów, a także wystawy sprzętu gospodarstwa domowego i maszyn rolniczych. Unruhowie mieszkali i prowadzili swój majątek do 1945 r. Po II wojnie światowej utworzono tutaj Państwowe Gospodarstwo Rolne, które upadło w latach 90.minionego wieku. Opuszczone budynki folwarczne niszczały przez wiele lat . Dopiero w 2007 roku z inicjatywy Gminy Międzychód i mieszkańców Mniszek utworzono tutaj przy finansowym wsparciu z Unii Europejskiej CER i P. Wyruszyliśmy wczesnym rankiem z Lubonia i autostradą A2, drogą szybkiego ruchu S11 i drogą krajową nr 92 dotarliśmy do wsi Kamionna. Zwiedziliśmy tutaj położony na skraju doliny Kamionki późnogotycki kościół z 1499 r. p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny .Fasadę kościoła zdobią ornamentowane cegły ze sterczynami, a jego wnętrze gwiaździste sklepienie gotyckie. Wieża kościoła, z zabytkowym dzwonem, zakończona jest jedynym w Wielkopolsce ceglanym hełmem gotyckim. Potem udaliśmy się do Mniszek, gdzie zobaczyliśmy zrekonstruowane warsztaty wiejskich rzemieślników: kowalski, szewski, bednarski, garncarski i stanowisko pszczelarza. Z dużym zainteresowaniem oglądaliśmy sprzęty, używane dawniej w gospodarstwach Wielkopolski, m.in. żelazka z duszą, tarki do prania, syfony do napojów gazowanych, kieżynki do wyrabiania masła, garnki i ceramikę kuchenną, pierwsze odbiorniki radiowe i telewizyjne, haftowane serwetki i inne. Niektóre z nich przypominały nam lata naszego dzieciństwa. W pomieszczeniu, w którym urządzono dawną szkołę, usiedliśmy w ławkach wyposażonych w kałamarze z atramentem i pióra ze stalówką oraz liczydła z drewnianymi kulkami. Wspomnienia jeszcze bardziej ożyły, kiedy odwiedziliśmy skład kolonialny, czyli sklep z luksusowymi wówczas artykułami spożywczymi sprowadzanymi z dalekich krajów kolonialnych np. przyprawami korzennymi, kawą czy herbatą oraz artykułami rodzimego pochodzenia. Pokazano nam zakład krawiecki i fryzjerski oraz fotograficzny. Potem zostaliśmy zaproszeni na zajęcia warsztatowe. Pod okiem instruktorów samodzielnie wykonaliśmy piękne wózeczki z wikliny, które zabraliśmy do domu. Na zakończenie pobytu w skansenie, Gospodynie z Mniszek przygotowały dla nas niespodziankę w postaci pysznego placka z rabarbarem i kawy. Z Mniszek udaliśmy się do Sanktuarium św. Matki Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach, kanonizowanej w 2003 roku w Rzymie przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Urszulanki Serca Jezusa Konającego z Pniew przybliżyły nam postać Matki Urszuli oraz oprowadziły po Domu Macierzystym Zgromadzenia. Zwiedziliśmy skromnie wyposażony pokój św. Urszuli, a w kaplicy przy sarkofagu z relikwiami świętej znaleźliśmy czas na modlitwę w intencji próśb i podziękowań za łaski za jej wstawiennictwem. Siostry żyją w prostocie i są pełne poświęcenia w służbie innym. Szczególnie lubią pracować z dziećmi i młodzieżą. Cechuje je uśmiech, pogoda ducha i dobroć, a także miłość do każdego człowieka , bez względu na pozycję, wyznanie i przekonania. Te cechy zawdzięczają Św. Matce Urszuli. Po zwiedzeniu Sanktuarium udaliśmy się w drogę powrotną do Lubonia.
Maria i Jan Błaszczakowie
LUTW – Seniorzy… Uczestnicy wycieczki w Mniszkach fot. Jan Błaszczak
LUTW – Seniorzy… logo wycieczki fot. Jan Błaszczak
